Op bierreis in België kun je gemakkelijk in een historische trance raken bij alles wat je ziet: eerbiedwaardige bruine kroegen, ridderschappen met Middeleeuws aandoende pakjes, glas-in-lood, oude koetsen en vooral: veel etiketten. Met daarop keizers, monniken, stadswapens en natuurlijk prominent een jaartal van minstens een slordig millennium geleden. En daarom deze keer de onvermijdelijke vraag: wat ís eigenlijk het oudste bier van België? (meer…)
In het vorige artikel keek ik naar hoe saison toch een stuk stedelijkere biersoort was dan we altijd dachten, maar nu is het tijd voor een blik op de plek waar we dit biertype tegenwoordig mee associëren: het platteland. Wat weten we eigenlijk van de historische dorps- en boerderijbieren van Wallonië? (meer…)
Ik heb mezelf onlangs weer wat op de hals gehaald: ik had bedacht om de geschiedenis van alle Belgische bierstijlen uit te vlooien. Wanneer verschenen ze op het toneel, hoe smaakten ze door de jaren heen, en in veel gevallen ook: wanneer zijn ze verdwenen? Want van de vele biersoorten die België in de 19e eeuw kende, zijn er maar een paar overgebleven: witbier, lambiek en zijn afgeleiden geuze, faro en kriek, Vlaams oud bruin, en saison. Andere bieren, zoals de peeterman uit Leuven, de drijdraad van het Land van Waas en de grisette uit Henegouwen zijn allemaal uitgestorven.[1] (meer…)
In februari bezocht ik de Brasserie à Vapeur in het Belgische dorpje Pipaix, in de provincie Henegouwen. Zo’n bezoek is een hele belevenis: vanwege de monumentale oude brouwerij, maar ook vanwege de unieke feestelijke sfeer die er op een brouwdag hangt. (meer…)
België is een hopland. Toch? Helaas is de Belgische hopteelt maar een schim van zijn oude zelf. Niet alleen loopt het areaal en de productie al jarenlang terug, ook heeft België al heel lang geleden zijn eigen oorspronkelijke hopsoorten laten varen. Soorten die ooit vaste prik waren in lambiek en al die andere traditionele Belgische bieren.
De familie van lambiekbieren, bestaand uit lambiek, geuze, faro en kriek, is weer helemaal terug. Begin jaren zeventig leken ze op sterven na dood, dranken voor oude mannetjes, gebrouwen door oude mannetjes. Maar een aantal gepassioneerde lieden hielden deze bieren uit Brussel en omgeving in leven, mensen die in hun omgeving aanvankelijk voor gek werden versleten. Ondertussen wordt hun volharding ruim beloond: lambiek en geuze zijn tegenwoordig wereldwijd begeerde bierspecialiteiten. (meer…)
Ik heb wel eens vaker geschreven over het beruchte biermerk Skol: het schoolvoorbeeld van hoe met slechte marketing een heel brouwerijconcern van de aardbodem kan verdwijnen. Maar een ding moest ik nog even behandelen: hoe werd Skol precies gemaakt? (meer…)
De vorige keer had ik het over de geuze, een van Belgiës beste bieren, die erom bekend staat dat het op fles nagist als een champagne. Maar, vroeger ging het ook vaak op vat. Zo beschreef ene Edmond Mineur in 1909 een oude Brusselaar, die elke morgen steevast een geuze van het vat nam, maar ’s avonds de dag afsloot met een paar goede glazen geuze uit fles, een pijpje erbij rokend.[1] Wat was geuze dus eigenlijk? En waarom is het tegenwoordig dan wél zowat per definitie een flessenbier? De antwoorden zijn verrassend… en ze hebben alles te maken met het vak van geuzesteker zelf.