Nederland vanouds een pilswoestijn? In binnen- en buitenland hebben allerlei biersoorten bestaan die we nu helemaal niet meer kennen. Maar hoe smaakten ze? Hoe zagen ze eruit? En waarom bestaan ze niet meer?

Voor we in allerlei verdwenen biersoorten gaan duiken, schets ik eerst even het Nederlandse bierlandschap in de negentiende eeuw. De tijd van gaslicht, paardenkarren en stoomtreinen. In tegenstelling tot wat je als bierliefhebber zou denken, was Nederland in die tijd alles behalve een pilswoestijn. In oude kranten valt prima terug te lezen wat de gemiddelde slijter in de negentiende eeuw in zijn assortiment had. Zo rond 1880 kon de bierdrinker kiezen uit de, vorige keer al genoemde, ons zo vreemd in de oren klinkende Nederlandse biersoorten als Princessenbier, Gersten, Dubbel Gersten, Minnebier en Jong Oud (hoe dit allemaal smaakte, daar kom dus ik later op terug). (meer…)

Leffe anno 1240. Brand anno 1340. Bavaria sinds 1719 volgens familietraditie gebrouwen. De Koninck 1833. Heineken medaille d’or Paris 1875. Als er één ding is wat bierbrouwers graag doen, behalve bier brouwen, is het wel zich te beroemen op een lange historie. Met veel beelden van paardenkarren en verwijzingen naar eeuwenoude recepten. Want wij bierdrinkers zitten nou eenmaal graag in nostalgische kroegen met glas-in-loodramen en emaille reclameborden met roestige randjes. En achter ons glas dromen we daar van voorbije eeuwen waarin monniken, ridders en koningen precies dezelfde brouwsels dronken als wij. (meer…)