Toen Hoegaarden nog spontaan vergist werd

De brouwerij in museum Bokrijk, waarvan de installatie uit Hoegaarden afkomstig is.Spontane vergisting: magische woorden voor iedereen die houdt van wild, zurig, gerijpt bier vol met brett, beestjes en melkzuren. Deze methode wordt gekenmerkt door het niet actief toevoegen van gist door de brouwer. We kennen het vooral van lambiek, dat heerlijke Brusselse basisbier dat, een paar jaar oud, wordt gebruikt om geuze, faro en kriek van te maken. Maar wat als ik vertel dat er in het verleden nóg een spontaan vergiste Belgische biersoort was, maar dan eentje die mijlenver afstaat van jarenlang gerijpt bier? Eentje waarvan een verre nazaat tegenwoordig op elke straathoek te krijgen is? (meer…)


Een recept voor Antwerpse seef

En dan nu een legendarisch bier uit Antwerpen: seef. Maar hét bier van de Scheldestad is toch een ‘bolleke’ De Koninck? Nu misschien wel, maar in feite begon deze amberkleurige ‘spéciale belge’ pas in de jaren dertig zijn opmars.[1] Nee, daarvóór heeft er een bier bestaan genaamd ‘seef’, een biersoort die zó populair was dat er een hele wijk naar vernoemd werd. Een bier dat sinds een paar jaar ook weer terug op de markt is, en dat is natuurlijk helemaal een mooi initiatief. Vandaag gaan we kijken naar de vraag: wat was seef eigenlijk? Inclusief een historisch recept met opmerkingen over gistsoorten, troebelheid en rare granen als haver, boekweit en rogge. (meer…)