Herfst in Nederland: vallende bladeren en donker, stevig bockbier. En dit jaar wordt het bockbierseizoen nog leuker, want Het Bockbierboek is uit! Samen met Marco Daane en Rick Kempen (volgens de uitgever zijn we samen ‘de schuimkraag van bierschrijvend Nederland’) mocht ik dit boek maken over deze oerhollandse biertraditie. Want ook al valt het soms wat weg tegen alle collabs, tap-takeovers en barrel aged-edities waarmee de bierliefhebber om de oren wordt geslagen, bockbier leeft! Ga maar eens kijken op een van die vele bockbierfestivals die de komende tijd weer drommen mensen gaan verwelkomen.

(meer…)

De Belgische biergeschiedenis is een hele mer à boire. Ikzelf ben ook nog lang niet door de grote stapel aan boeken en artikelen over dit fenomeen heen. Maar wat als je toch een begin zou willen maken door de belangrijkste literatuur op dit terrein toch maar eens door te nemen? Met de vacantie voor de boeg, zodat je op het strand of op de camping, onder een boom of juist binnen in de tent je kennis nog eens wat op kunt krikken.

(meer…)

Op 30 mei 1884 werd op het Cimétière de Passy in Parijs een man begraven, in een kuil op sectie 1, rij 8 zuid, nummer 3 oost.[1] Deze begraafplaats, tegenwoordig in de schaduw van de Eiffeltoren, ziet eruit zoals we Parijse begraafplaatsen kennen: robuuste grafhuisjes met tierelantijnen, beelden van treurende engelen, en vooral veel sjiek marmer. Hier vond hij zijn laatste rustplaats: Georges Lacambre, de man die België leerde brouwen.

(meer…)

De Pottezuyper. De Brommelpot. De Kwaksalver. Krott & Compagnie. Het zijn zomaar wat kroegtypen die een geheimzinnige Brusselaar beschrijft in zijn Mémoires de Jef Lambic. Een in 1958 verschenen boekje dat in het teken staat van bier, kroegen en vooral ‘zwanze’: de typische humor van Brussel. En dat allemaal in het decor van gaslicht en paardentram van de 19e eeuw. Een merkwaardig boek dat je in meerdere lagen uit elkaar moet pluizen, want: wie heeft het nou eigenlijk geschreven en wat is ervan waar?

(meer…)

Dit blog gaat natuurlijk over bier, maar af en toe maak ik een uitstapje naar andere dranken. Ik had al een keer de geschiedenis van cider in Nederland geschreven, wat ik in één artikel wel afkon. Met wijn had ik me nog niet veel beziggehouden (ook al kom ik regelmatig bij een Franse wijnboer over de vloer). Maar er is dan ook al iemand die de geschiedenis van wijn in Nederland onderzoekt Mariëlla Beukers. Van haar hand is nu het boek Wijnkronieken verschenen. (meer…)

Afgelopen weekend bracht ik door in Vlaanderen, in het mooie Gent, stad van Middeleeuwse torens, verstilde grachten, veel te drukke kerstmarkten en van kroegen. Op de zondagse boekenmarkt langs de Ajuinlei stuitte ik op het Gentsche Kroegenboek uit 1985. Met de vijftig beste Gentse biercafés van dat moment. Wat natuurlijk de gelegenheid geeft om de balans op te maken: hoe is het die kroegen vergaan? En: hoe is het met het bier, 32 jaar later? (meer…)

Daar ligt het toch maar voor me, en jemig wat is het mooi geworden: het boek. Verloren Bieren van Nederland. Een blauwe harde kaft, binnenin glad papier, met al die plaatjes in kleur. Het verhaal van Nederlands bier van begin tot eind, met recepten erdoor gelardeerd. Ik vind het het mooiste bierboek van het jaar, maar het is ook logisch dat ik dat zou vinden. (meer…)

Het Belgisch Bierboek is een imposant boekwerk. 704 pagina’s in kleur, 2 kilo’s zwaar, vol prachtige foto’s. Het boek dat de Belgische biercultuur en -traditie verdient, zou je denken. In september, toen het uitkwam, sprak ik toevallig een van de auteurs, Luc de Raedemaeker. Hij had het boek bij zich, hij kon het nog net dragen. Ik sloeg het open en meteen brak het koud zweet me uit. Het boek bevat de ergste verzameling klinkklare kletskoek over biergeschiedenis die ik ooit bij elkaar heb gezien.

(meer…)