Gruit was een Middeleeuws bestanddeel van bier in de Lage Landen en westelijk Duitsland, zoals we de vorige keer zagen. De overheid had er een monopolie op en verdiende goed aan de verkoop ervan. Maar naar mijn smaak wordt er te vaak te geheimzinnig gedaan over wat er precies in gruit ging en waar het voor diende. Zo mysterieus was gruit namelijk helemaal niet: er zijn meer gegevens bewaard gebleven dan je misschien dacht. Hier dus een overzicht, en hierna kun je nooit meer zeggen dat we niets van gruit weten. (meer…)

Recent werd ik op Facebook toegevoegd aan een praatgroepje over gruit, ‘The Gruit Guild’. Dus veel foto’s van brouwsels en van kruiden plukkende mensen op de hei. Immers, gruit was een kruidenmengsel dat in de Middeleeuwen aan bier werd toegevoegd, voordat men hop toepaste. Maar onlangs kwam er een historische vraag langs, en dan bemoei ik me er graag mee. De vraag was: wáár kwam gruit nou eigenlijk voor? Een factcheck!

(meer…)

Het Belgisch Bierboek is een imposant boekwerk. 704 pagina’s in kleur, 2 kilo’s zwaar, vol prachtige foto’s. Het boek dat de Belgische biercultuur en -traditie verdient, zou je denken. In september, toen het uitkwam, sprak ik toevallig een van de auteurs, Luc de Raedemaeker. Hij had het boek bij zich, hij kon het nog net dragen. Ik sloeg het open en meteen brak het koud zweet me uit. Het boek bevat de ergste verzameling klinkklare kletskoek over biergeschiedenis die ik ooit bij elkaar heb gezien.

(meer…)

Het zijn turbulente tijden voor de liefhebbers van historische biertjes. Jopen laat volgens historische Haarlemse recepten gebrouwen bier uit de tapkranen stromen, de Campagne Nederlandse Bierstijlen komt met kuit aanzetten, en op een gemiddeld speciaalbierfeest vliegen je de gruitbiertjes om de oren. Okee, het smaakt allemaal uitstekend en daar gaat het maar weer om, maar de gebruikte termen doen je duizelen. Wat is dat toch met die gruit? En waarom is een Koyt geen kuit? Je komt er al snel niet meer uit. (meer…)