Afgelopen weekend bracht ik door in Vlaanderen, in het mooie Gent, stad van Middeleeuwse torens, verstilde grachten, veel te drukke kerstmarkten en van kroegen. Op de zondagse boekenmarkt langs de Ajuinlei stuitte ik op het Gentsche Kroegenboek uit 1985. Met de vijftig beste Gentse biercafés van dat moment. Wat natuurlijk de gelegenheid geeft om de balans op te maken: hoe is het die kroegen vergaan? En: hoe is het met het bier, 32 jaar later? (meer…)
Bestaat er monumentenzorg voor bieren? Oude kastelen en stadhuizen zijn wettelijk beschermd en je mag er niet zomaar even een plastic serre tegenaan zetten of er een schuifpui in maken. Maar bieren zijn vogelvrij. Want het is gebeurd: de marketingmensen hebben een van mijn favoriete bieren voorgoed om zeep geholpen. (meer…)
Tripel Karmeliet is één van de bekendste bieren van België. Het viel meermalen in de internationale prijzen en is met recht een moderne klassieker. En volgens het etiket gebrouwen ‘volgens een 17e-eeuws Dendermonds Karmelietenrecept’. Tja, dan kan ik niet nalaten me af te vragen: wát voor recept? Of: waarom echte karmelieten dit niet meer mogen brouwen. (meer…)
Vandaag begint in Namen, hoofdstad van Wallonië, de internationale bierwedstrijd Brussels Beer Challenge. 85 bierkenners proeven er ruim 1400 bieren. Maar ik was vorige week al in Namen, en stuitte er onverwacht op een oude bekende. Inderdaad: kuitbier. Waarvan de geschiedenis enigszins herschreven kan worden… (meer…)
Bieren veranderen door de tijd heen. Ook al worden ze door dezelfde brouwer gemaakt, ook al blijven ze dezelfde naam dragen. Zelfs pils is niet immuun: op dit moment wordt het in Nederland, onder de invloed van de populariteit van IPA, steeds bitterder. Dat terwijl het een paar jaar geleden juist steeds zoeter aan het worden was! Een simpel pils als het Brouwers-bier van Albert Heijn pils is tegenwoordig gedryhopt, maar in 2002 kondigde de Appie nog aan zijn pils juist een ‘minder bittere en vollere smaak’ te gaan geven.[1] Een mooi voorbeeld uit het verdere verleden is de smaakevolutie van het Luiks bier, dat van fris, licht speltbier naar gerijpt bruin gerstebier ging. Hier het hele verhaal, met recept! (meer…)
Het is september, dus de hop wordt geoogst. In België is de hop zelfs aanleiding voor de Hoppefeesten van Poperinge en de Hopduvelfeesten in Asse. Nu hebben die met de eigenlijke oogst nauwelijks iets te maken: het echte oogstfeest, in België ‘hommelpap’ of ‘hopfooi’ genaamd, speelde zich op de boerderij af. Ook Nederland heeft zijn ‘hoplast’ of ‘laars’ gekend: er werd ‘geklonken en gedronken, gesmuld en gedanst’. Daar wilde ik wel wat meer van weten. (meer…)
Recent werd ik op Facebook toegevoegd aan een praatgroepje over gruit, ‘The Gruit Guild’. Dus veel foto’s van brouwsels en van kruiden plukkende mensen op de hei. Immers, gruit was een kruidenmengsel dat in de Middeleeuwen aan bier werd toegevoegd, voordat men hop toepaste. Maar onlangs kwam er een historische vraag langs, en dan bemoei ik me er graag mee. De vraag was: wáár kwam gruit nou eigenlijk voor? Een factcheck!
Het Belgisch Bierboek is een imposant boekwerk. 704 pagina’s in kleur, 2 kilo’s zwaar, vol prachtige foto’s. Het boek dat de Belgische biercultuur en -traditie verdient, zou je denken. In september, toen het uitkwam, sprak ik toevallig een van de auteurs, Luc de Raedemaeker. Hij had het boek bij zich, hij kon het nog net dragen. Ik sloeg het open en meteen brak het koud zweet me uit. Het boek bevat de ergste verzameling klinkklare kletskoek over biergeschiedenis die ik ooit bij elkaar heb gezien.