En dan mag ik nu iets aankondigen wat ik ontzettend leuk vind: er komt Princessebier op de markt! Dit historische bier, waarvoor ik een recept uit 1866 had opgeduikeld, is binnenkort overal verkrijgbaar. Om het nog mooier te maken, gebeurt dat onder de eeuwenoude merknaam d’Oranjeboom, een brouwerij die dit bier in de 19e eeuw al in zijn assortiment had. Hoe en waarom? Lees verder…
De vorige keer heb ik uiteengezet wat lambiek-mythbuster Raf Meert zoal had uitgevonden over de geschiedenis van deze mooie biersoort uit Brussel en omgeving. Kort samengevat: alles wat lambiekbrouwersclub HORAL en zelfbenoemde autoriteiten als bierschrijver Jef van den Steen tot nu toe hierover hadden beweerd, is helaas beschamende kletskoek. In werkelijkheid gaat dit bijzondere rinzige bier niet verder terug dan de achttiende eeuw en het bevatte veel meer tarwe dan nu. Aanvankelijk was faro de sterkste soort geel bier, maar toen verscheen de nog sterkere lambiek. En nu dus mijn duit in het zakje: hoe passen de Nederlandse faro’s en lambieken in dit verhaal? Een beetje een specialistisch praatje, maar dat mag wel op zo’n blog als dit. (meer…)
Af en toe duikt er een recept op waar je dat helemaal niet verwacht. Van de week vroeg er nog iemand of ik inmiddels voor elke Nederlandse regio nu al een historisch bierrecept heb gevonden. Maar zover is het nog niet. Ik kan soms met een licht jaloerse blik kijken naar een land als Engeland, waar een enorm corpus aan oude brouwgegevens bewaard is gebleven, waar mensen als Ron Pattinson naar hartelust in kunnen zoeken en vooral duidelijke trends in kunnen volgen van decennium tot decennium en van plaats tot plaats.
De klaprozen staan weer langs de kant van de weg. Hét moment dus om een recept voor klaprozenbier weer even de revue te laten passeren. Een kort artikel, zodat je snel zelf aan de slag kunt. (meer…)
Binnenkort volgt er het een en ander over historisch bier uit Rotterdam. En daarom moest ik nadenken over een ander aspect van de Maasstad, die ondanks wat je zou denken als je er bent, niet in 1940 is begonnen. Want daar moet ik het over hebben: waarom ziet Rotterdam er zo uit als het eruit ziet? (meer…)
Het is zover: toen ik vanochtend door de zonnige binnenstad van Utrecht liep, viel mijn oog ineens op een paar grote caféruiten met daarop aangekondigd de ‘Limited H41 Lager Explorations’. Het nieuwe Heineken-bier had mijn stadsie bereikt. ‘Speciaal gebrouwen met een zeldzame gist uit Patagonië.’ Ik zag het en er kwamen twee woorden bij me op: New Coke.
Onderzoek naar Verloren Bieren vereist nogal wat voorstellingsvermogen. Meer dan eens zijn de brouwgegevens die je vindt onleesbaar, slordig, onvolledig, of lijken ze stomweg van een andere planeet. Het probleem is natuurlijk dat de brouwer die ze ooit opschreef, helemaal bekend was met zijn eigen brouwerij en de ingrediënten, en dus niet alles op schrift stelde. Die dacht echt niet: ‘Zou iemand dit over anderhalve eeuw nog wel snappen’? De brouwerijen van tegenwoordig, groot of klein, verschillen bovendien danig van hoe het er vroeger allemaal bij stond. Wat was destijds een hopbak? Wat moest je doen met een werkkuip of een geilkuip? Pas gaandeweg word je er een beetje wijs uit de teksten. Het helpt daarom ontzettend als je alles nog eens in het echt kan zien. En dat kan in Maastricht.
Heel zeldzame, maar altijd informatieve bronnen zijn de ‘prijscouranten’ die bierbrouwerijen in de negentiende eeuw uitgaven. Het zijn simpele flyertjes, vaak prachtig vormgegeven, die een overzicht geven van het assortiment en de prijzen. En dat zijn natuurlijk geweldige bronnen over het bier van vroeger! Tot nu toe zijn er eigenlijk maar een paar van bekend, maar ik stuitte laatst op een bron met een heleboel van die kaartjes. En daar word ik dan altijd heel blij van. (meer…)