Oost-Indisch Haantjesbier

Vorige week vrijdag mocht ik de wedergeboorte van een verloren bier inleiden: Haantjesbier. Op het Festijn van Tachtig, een festival rond de rebelse schrijvers van eind 19e-eeuws Amsterdam die dit Oost-Indische bier dronken. En wát een goed bier is het geworden! (meer…)


Poesiat en Kater

Op dit blog staat niet zo vaak een verslag van een brouwerijbezoek. Eigenlijk nooit. Niet dat ik niet graag eens een kijkje had genomen in een Middeleeuws gruithuis, een achttiende-eeuwse molbrouwerij of bij De Kraan en de Drie Snoeken in mijn geboortestad, maar die tijdmachine moet nog worden uitgevonden. Het dichtste wat in de buurt komt, is echter onlangs geopend in Amsterdam. Niet zomaar een nieuwe hippe brouwerij buiten het centrum, het is net iets meer dan dat, tenminste als je een beetje leip bent van historisch bier. (meer…)


Verloren bieren – 15 – Van Vollenhovens Stout

‘Iets dat men altijd in huis moet hebben! Komt men met het gure en vochtig weder koud en nat tehuis, dan verschaft een glas Vollenhoven’s Stout een zeldzame verkwikking.’ Kijk, daar heb je nou wat aan in dit jaargetijde. Toch is dit geen reclametekst voor een koffiemerk of hoestdrank, maar voor bier. In de rubriek Verloren Bieren deze keer aandacht voor hét bier voor oude vrouwen, kinderen, bloedarmoedigen, maaglijders, zwakken en kraamvrouwen: Van Vollenhoven’s Stout. (meer…)


Verloren bieren – 7 – Ratebeer anno 1883

Een schilderij van Rembrandt kun je nog steeds bekijken, een plaat van Jimi Hendrix kun je nog steeds beluisteren, een stuk van Shakespeare kun je nog steeds opvoeren en een van de meest gelezen boeken is tweeduizend jaar oud. Maar van bier kun je maar één keer genieten: op het moment dat het bestaat. Zelfs bier van tien jaar oud dat je angstvallig bewaard hebt in de kelder van je ouders smaakt al niet meer zoals op het moment dat je het kocht. Alleen héél goede bieren zijn na dertig jaar nog drinkbaar, tenminste als je er in de Kulminator een vermogen voor wilt neertellen. Oudere bieren? No chance. (meer…)