Factchecking: SNAB IJsbok

IJsbok artikelEen avondje bier drinken met maten sloot ik laatst af met een SNAB IJsbok. Prima biertje, een beetje dunnetjes voor de stijl, die natuurlijk uit Duitsland komt. Maar m’n aandacht werd meteen getrokken door een bewering op de binnenkant van het label: geïnspireerd op het reisverslag van Gerrit de Veer uit 1597. Ja, en dan wordt de feitenchecker in mij wakker…

Dit is wat SNAB beweert:

SNAB laat zich voor haar IJsbok inspireren door het reisverslag ‘Om de Noord’ van Gerrit de Veer uit 1597. Hij beschrijft hoe de scheepsbemanning tot eigen verbazing ontdekt dat diep in een bevroren bierfust vloeistof is achtergebleven die uitstekend smaakt en waarbij ‘alle kracht in het kleine beetje nog vloeibare bier zit’. [vetgemaakt door mij]

Gerrit de Veer was een van de opvarenden van de tocht van Willem Barentsz die in het ijs liep bij Nova Zembla. Het is het personage dat in de verfilming van een paar jaar geleden met Doutzen Kroes aan de rol mocht. Maar wat schreef Gerrit nou echt in zijn Waerachtighe beschryvinghe van drie seylagien, ter werelt noyt soo vreemt ghehoort, uitgebracht in 1597?

14 oktober 1596
Den 14.October als wy uytet schip quamen, so vonden wy de tonne biers die buyten op de slede was blyven staen, (zijnde een iopen vat) aenden bodem stucken ghevroren, maer deur de groote coude, vroort bier datter uyt liep, soo vast aenden bodem dicht toe, al oft met eenich vasthoudende lijm beclijmt hadde gheweest. Ende wy sleepten de voornoemde slede mettet bier naet huys toe, ende settede de tonne op zijn bodem, ende dronckense eerst leech, maer mostent bier eerst smelten, want daer was naulijcks eenich onbevroren bier int vat, dan inde selvighe vochticheyt was de cracht vant gantsche bier, alsoo dattet veel te sterck was te drincken, ende tghene dat bevroren was dat smaeckte als water, daer over alst ghesmolten was, soo menghden wyt onder malcanderen ende dronckent alsoo, maer twas gantsch crachteloos ende smaeckeloos. [vetgemaakt door mij][1]

Met andere woorden, ze hadden een vat bier buiten in de vrieskou laten staan, haalden het naar binnen en probeerden de inhoud te drinken. Wat bleek: alle kracht zat in het kleine beetje niet bevroren bier, maar dat was ‘te sterk om te drinken’. En het overige, eenmaal ontdooid, smaakte als water en was ‘krachteloos en smakeloos’. SNAB beweert echter dat volgens Gerrit de Veer het bier in 1596 ‘uitstekend’ smaakte. Dat klopt dus niet: het was ondrinkbaar.

Conclusie: de bewering van SNAB is onwaar. Ze pretenderen natuurlijk ook niet om een getrouwe reconstructie van het op Nova Zembla gedronken bier te hebben gemaakt, dus daar reken ik ze niet op af, maar het marketingverhaaltje eromheen klopt niet.


[1] Gerrit de Veer, Waerachtighe beschryvinghe van drie seylagien, ter werelt noyt soo vreemt ghehoort, Franeker 1997. Zie http://www.dbnl.org/tekst/veer013waer01_01/veer013waer01_01_0004.php


Reacties zijn gesloten.