Zeldzame prijscouranten

Heel zeldzame, maar altijd informatieve bronnen zijn de ‘prijscouranten’  die bierbrouwerijen in de negentiende eeuw uitgaven. Het zijn simpele flyertjes, vaak prachtig vormgegeven, die een overzicht geven van het assortiment en de prijzen. En dat zijn natuurlijk geweldige bronnen over het bier van vroeger! Tot nu toe zijn er eigenlijk maar een paar van bekend, maar ik stuitte laatst op een bron met een heleboel van die kaartjes. En daar word ik dan altijd heel blij van. (meer…)


Oud wit

Oud wit - Brouwboek De Aker, UtrechtIn de negentiende eeuw kende Nederland nogal wat op vat gerijpte ‘oude’ of ‘belegen’ bieren: oud bruin, Maastrichts oud, Bredaas oud, Paulus Jonas, en natuurlijk de Nederlandse variant van de Brusselse lambiek en faro. Moet ik allemaal nog uitgebreider gaan beschrijven. Maar vandaag nemen we even een obscuur zijpaadje: oud wit. Uit Utrecht.

(meer…)


Verloren bieren – 24 – Franciscanenbier (2)

De vorige keer had ik het over het kleine, beduimelde boekje dat in het Utrechts Archief lag, als onderdeel van het archief van de Franciscanen in Nederland voor 1853. Een boekje met duidelijk een kerkelijke achtergrond, vanwege die ene bladzijde met aantekeningen in het Latijn uit 1838. Verder werd de naam van een Rotterdamse drogist genoemd, mogelijk een leverancier van ingrediënten. Maar verder bleef de ware herkomst van het boekje een raadsel. (meer…)


Verloren bieren – 24 – Franciscanenbier (1)

De zoektocht naar Verloren Bieren gaat door. In oude kranten, bedrijfsarchieven, octrooien en bibliotheken blijkt nog heel wat te vinden te zijn over het verdwenen gerstenat van vroeger. Maar soms krab je je achter de oren: wat heb ik nou eigenlijk gevonden?

In het Utrechts Archief vond ik in het deelarchief ‘Franciscanen Nederland voor 1853′ een klein zwart boekje, niet groter dan zo’n 10 bij 15 centimeter. Het omslag was van donker afbladderend leer met een patroontje erin. Op de eerste bladzijde stond in een bibberig handschrift geschreven: ‘Onderwijs van bier, wijn en azijn.’ Ik bladerde. Het vergeelde en vlekkerige papier van het boekje was van kaft tot kaft helemaal volgeschreven in het zelfde handschrift, zonder hoofdletters of interpunctie. Af en toe stond er een streepje om de onderdelen te scheiden. (meer…)