En dan nu een legendarisch bier uit Antwerpen: seef. Maar hét bier van de Scheldestad is toch een ‘bolleke’ De Koninck? Nu misschien wel, maar in feite begon deze amberkleurige ‘spéciale belge’ pas in de jaren dertig zijn opmars.[1] Nee, daarvóór heeft er een bier bestaan genaamd ‘seef’, een biersoort die zó populair was dat er een hele wijk naar vernoemd werd. Een bier dat sinds een paar jaar ook weer terug op de markt is, en dat is natuurlijk helemaal een mooi initiatief. Vandaag gaan we kijken naar de vraag: wat was seef eigenlijk? Inclusief een historisch recept met opmerkingen over gistsoorten, troebelheid en rare granen als haver, boekweit en rogge. (meer…)

Af en toe duikt er een recept op waar je dat helemaal niet verwacht. Van de week vroeg er nog iemand of ik inmiddels voor elke Nederlandse regio nu al een historisch bierrecept heb gevonden. Maar zover is het nog niet. Ik kan soms met een licht jaloerse blik kijken naar een land als Engeland, waar een enorm corpus aan oude brouwgegevens bewaard is gebleven, waar mensen als Ron Pattinson naar hartelust in kunnen zoeken en vooral duidelijke trends in kunnen volgen van decennium tot decennium en van plaats tot plaats.

(meer…)

Vorige week keken we naar een extreem zwaar ‘Engels bruin’ Haarlems bier uit 1820. In hetzelfde brouwboek, pal daaronder, staat weer iets totaal anders: een ‘brouwtje Brabands wit bier’. Met boekweit.

(meer…)

Vorige week zagen we een recept voor zoet kermisbier uit het boek van de negentiende-eeuwse brouwer Johannes Wahlen, die het optekende in de jaren 1862-1865. Maar hij had nóg een recept voor zoet bier: het zogenaamde Het Haarlemsche Drop- of Zoet-bier. Dit recept had hij ontleend aan J.C. Witte, de vorige eigenaar van Wahlens brouwerij, Het Fortuin in Alkmaar. Over dit recept schreef Wahlen: ‘Het Haarlemsche bier noem ik immer Dropbier en met regt omdat het inderdaad een dropsmaak na heeft, ook gaat er wezentlijk een hoeveelheid drop in.’ (meer…)

De vorige keer had ik het over het kleine, beduimelde boekje dat in het Utrechts Archief lag, als onderdeel van het archief van de Franciscanen in Nederland voor 1853. Een boekje met duidelijk een kerkelijke achtergrond, vanwege die ene bladzijde met aantekeningen in het Latijn uit 1838. Verder werd de naam van een Rotterdamse drogist genoemd, mogelijk een leverancier van ingrediënten. Maar verder bleef de ware herkomst van het boekje een raadsel. (meer…)