Bedankt reclamejongens, voor het verpesten van Rodenbach

Brouwmeester Rudi Ghequire (rechts) moest meedoen aan deze gekkigheid. Bron: youtubeBestaat er monumentenzorg voor bieren? Oude kastelen en stadhuizen zijn wettelijk beschermd en je mag er niet zomaar even een plastic serre tegenaan zetten of er een schuifpui in maken. Maar bieren zijn vogelvrij. Want het is gebeurd: de marketingmensen hebben een van mijn favoriete bieren voorgoed om zeep geholpen.

Nou ja, het bier zelf zal voorlopig nog wel van goede kwaliteit blijven, maar ik zal het nooit meer normaal kunnen drinken. Bedankt, gladde reclamejongens die denken dat geld alles oplost. Bedankt voor het verpesten van mijn drinkervaring.

Wat is er gebeurd? Ik sloeg van de week het nieuwe nummer van Bier Magazine open (een blad waar, voor de duidelijkheid, ik zelf ook bijdragen aan lever), en stuitte er op een regelrechte ramp: de presentatie van de Rodenbach Vintage 2015. Rodenbach, dat heerlijke zoetzure bruinrode bier uit Roeselare, dat nu al bijna twee eeuwen in eikenhouten foeders vakkundig wordt gerijpt en geblend. Welnu, men had een ‘limited edition’ gemaakt (sowieso al een jeukterm uit het marketingjargon) en een aantal journalisten opgetrommeld voor een proeverij met driegangenmaaltijd.

De hijskraan en de vliegtuigstoelen, het nieuwe imago van Rodenbach. Bron: youtube

De hijskraan en de vliegtuigstoelen, het nieuwe imago van Rodenbach. Bron: youtube

Niks aan de hand, zou je zeggen. Lekker bier mag en moet gepromoot worden, en brouwerijen fêteren dan journalisten. Ze krijgen een goodie-bag mee, worden getrakteerd op een ritje met paard-en-wagen, dat soort dingen. Maar niet deze keer. De nieuwe directeur van Palm Craft Breweries, eigenaar van Rodenbach en sinds kort eigendom van het Nederlandse Bavaria, is namelijk voormalig marketing/sales-man bij onder meer Unilever en AB InBev. Wat had deze Sven Stuer bedacht? Dat dit proeverijtje op 150 hoogte moest plaatsvinden.

Wie? Wat? Door een enorme hijskraan werden de tafel, stoelen en journalisten hoog boven de Antwerpse haven uitgetild. Met veiligheidsriemen om en de haren klapperend in de wind moest het gezelschap zich door drie gangen heen worstelen en door een aantal glazen van het 24 maanden lang gerijpte bier. Onder de aanwezigen vallen naast de door mij gewaardeerde Bier Magazine-hoofdredacteur Fedor Vogel, ook bierschrijfster Fiona de Lange en éminence grise Jef van den Steen te ontdekken. De arme brouwmeester Rudi Ghequire moest het praatje doen en de glazen inschenken.

Rodenbach is ineens 'Rodenbach classic'.

Rodenbach is ineens ‘Rodenbach classic’.

Wat denken ze daar bij Palm Craft Breweries? Dat het bier van zichzelf niet bijzonder genoeg is? Dat de godendrank Rodenbach onverkoopbaar is als er niet een heleboel gebakken lucht omheen wordt geserveerd? Op welke onzalige brainstorm in een wezenloze kantoorruimte met flipover is dit bedacht? Laatst moest het etiket al ge-restyled: tuurlijk, je moet met je tijd mee, maar als het standaardbier ineens ‘Classic’ heet doet dat het ergste vermoeden. Kunnen we binnenkort Rodenbach Pink Grapruit en Rodenbach Lemon Lime verwachten?

Goed bier kan alleen maar voortbestaan als er ook mensen zijn die het kopen, en dus moet er PR gemaakt worden. Maar ik herken hier mijn oude vertrouwde Rodenbach niet meer in. Bij elk flesje dat ik nu nog openmaak, moet ik niet meer aan eikenhouten foeders denken, maar aan marketing/sales-mensen en een hijskraan in de desolate Antwerpse haven. Gladde reclamejongens, jullie worden bedankt.


Eén reactie op “Bedankt reclamejongens, voor het verpesten van Rodenbach”

  1. Ariël Meeusen schreef:

    Freddy Heineken zei altijd: Bier = Marketing. Zo ook is Rodenbach definitief aan de marketeers overgelaten en zal vooral het Amerikaanse publiek op haar wenken (en nukken) bedient worden. De locale markt is al lang niet interessant meer. Stunten moet je om je bier aan de consumens te brengen. Jammer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *